Vakantie

Terwijl ik dit verhaaltje in het klad aan het schrijven ben, lopen de aapjes hier op Fungu eiland over de waslijn heen. Geweldig!

Woensdag 4 april was het zo ver, mijn laatste stagedag. Dinsdag heb er ik samen met de kinderen nog een feestje van gemaakt (wel wat traantjes gelaten, want je weet dat je ze gewoon weer aan hun lot overlaat) en woensdag stond in het teken van de ouders.
De laatste dag van het kwartaal bestaat uit het uitdelen van de rapporten aan de ouders, hier aan voorafgaand vindt er een oudergesprek plaats. Daar had ik twee uur de tijd voor, wat neer kwam op 5 minuten per ouder. Jullie zullen vast wel begrijpen dat er super veel besproken kan worden in zo’n korte tijd, not! ‘Gelukkig’ kwamen er maar 2 van de 24 ouders niet opdagen, waardoor mijn uitloop beperkt bleef tot 30 minuten. Toen ik klaar was, waren bijna alle leerkrachten al weg. Surinaamse mentaliteit ofcourse: tien uur stoppen = 10 uur stoppen en is niet 1 minuut over 10 stoppen. Pech voor de ouders die dan nog staan de wachten.
Maargoed, mijn stage heb ik met een ‘goed’ afgesloten , dus mijn stage gedeelte hier is in orde.
Na de ouderochtend zijn Ann, Suus, Juud, Marloes en ik uitgebreid gaan lunchen bij Zus & Zo. Dat hadden we namelijk wel verdiend, tevens was dit het begin van onze welverdiende vakantie. Om dat nog eens extra te vieren, hebben Suus en ik donderdag van een massage bij Torarica genoten, dit hadden onze lichamen wel nodig. Maar Fie, uw massages zijn 100 maal beter, zie nu al uit naar 15 mei  !!

Op Goede vrijdag gingen we naar de ‘klap – halleluja’ kerk. Nadat we op palm zondag een flater hadden geslagen door niet geheel in het wit te verschijnen, terwijl de Surinamers dat wel deden, hadden we ons nu goed geïnformeerd.
De kerk was een belevenis, tijdens het eerste gezang liep iedereen dansend door de kerk heen en wenste elkaar een gezegende dag toe. Hierna volgde leuk de klapliederen waar wij voor gekomen waren. Daarna kwam er een preek die anderhalf uur duurde en waar niks van te volgen was. Ben op een gegeven moment maar gaan tellen hoe vaak hij ‘broeders & zusters + schaapjes van God’ gebruikte. Ben de tel kwijt geraakt.
Na de dienst kwam er op de terugweg een vrouw naast me lopen die haar hart kwam uitstorten over hoe ze bekeerd was en dat ik iedereen om mee heen ‘evangelie’ moet geven, anders zal het niet goed gaan met deze wereld.
Het was me een dagje!

Zondag, eerste paasdag, ben ik samen met Marloes naar Jodensavanne geweest. Jodensavanne is een ruïne van een oude Joodse nederzetting aan de Suriname rivier. Er was op Jodensavanne niet super veel meer te zien van de nederzetting, alleen nog een stuk van de synagoge, maar de omgeving was schitterend en de gids kon veel vertellen. Samen met hem zijn we de omgeving nog gaan verkennen. (drugstransportgebied inclusief verbrande cesna onderdelen, ananasplantages).
Aan het eind van de trip hebben we nog even heerlijk gerelaxt op Overbridge, een recreatieoord aan de rivier.
’s Avonds hadden we samen met de meisjes van boven een paasdiner. Iedereen had wat te eten gemaakt, was erg gezellig!

Tweede paasdag was Marloes haar laatste dagje in ons midden. Omdat haar opa erg ziek is, heeft zij besloten om eerder naar huis te gaan, helaas!
Vandaar dat we er met z’n allen een leuke dag van gemaakt hebben.
Samen met de meisjes van boven hebben we eerst uitgebreid paas-ontbeten, inclusief paasbrood.
Daarna zijn we naar ‘de Republiek’ gegaan, een kreek met een grasveldje er om heen en vele Surinamers. Daar hebben we heerlijk gepicknickt en in de zon gelegen.’s Avonds wilde Marloes graag nog een keertje roti bij Roopram eten, dus dat hebben we gedaan.
Ja de meisjes vieren hier in Suriname goed Pasen, niet geheel op de traditionele manier, maar dat maakt niet uit  !!

(Ondertussen vliegt er hier de hele tijd een kolibrietje rond)

Dinsdag was het vroeg dag, want ik ging naar de Raleighvallen, een natuurgebied in het binnenland van Suriname.
Na een reis van ruim 10 uur, over een vreselijke weg, kwamen we aan in een klein paradijsje.(zie foto’s)
De volgende dag stond de Voltzberg op het programma. Drie uur wandelen naar het plateau met je rugzakje op door de bush en daarna een half uur klimmen de berg op. (Jan, je kunt trots op me zijn). FANTASTISCH, had niet gedacht dat het me zou lukken. Aan het eind van de dag kon je me wel uitwringen, benen had ik ook niet meer over.
De derde dag van de Ralleighvallen zijn we door de regen in het oerwoud naar de Moedervallen gelopen, was ook leuk om te zien. De rest van de dag was relaxt. In de sula zitten, boekje lezen, zonnen en aapjes voeren ! Niet jaloers worden..
’s Avonds hadden we een culturele avond, waar we fanatiek merengue gedanst hebben. En ik even moedertje kon spelen over een geweldig mooi kindje. Denk dat ik in deze laatste weken toch nog even een Surinaamse vriend moet gaan zoeken, maar dan alleen voor de kleur van de kindertjes ;) .
Vrijdag de dertiende vlogen we met een gammel vliegtuigje weer terug naar Paramaribo. Dit was geweldig. Je ziet echt alleen maar bomen en de rivier onder je.

Verder heb ik in de afgelopen weken nog stagebezoek uit Nerderland gehad, was goed. Zijn we uit eten geweest met de interactum studenten en zijn we naar een concert van Keisha White en de Dijk geweest. Leuk leuk!

Aankomende week een relaxt weekje gepland, de laatste dingetjes hier in de stad doen en voorbereiden op de laatste twee weken in Galibi.

Martine en tante Ineke bedankt voor de kaartjes, ze zijn eindelijk aangekomen. Ier, Aman en Jor, jullie kaartjes liggen waarschijnlijk ergens onder op een stapel en zullen ergens in juni wel afgeleverd worden.. ! Als iemand nog van plan was om post op te sturen: Vooral niet doen, want de kans is groot dat het niet meer aan komt. Soms doet de post er vijf dagen over, maar het kan ook 5 weken duren, als het niet langer is.

Geniet dit weekend heerlijk van het zomerweer in Hollandia. (Bij jullie is het beter dan bij mij haha). En tot snel  !!

Liefs, Annemarie